Dag 9, 16 januari, Scenic Cruising Sarmiento Channel

De verwachting was dat het weer een wiebelige nacht zou worden, maar niets was minder waar. Ik heb in elk geval goed geslapen en toen ik voor het eerst wakker werd was het licht aan het worden en voeren we alweer in een fjord. De bedoeling is vandaag scenic cruising door de fjorden en langs de Amalia of Brujo gletsjer. 


We ontbijten vrij vlug, want Neil Gilbert gaat om 10 uur verder met zijn lezingenreeks. Tijdens het ontbijt wordt er omgeroepen dat de boeg op dek 4 open is. We gaan even de temperatuur testen en dan naar boven om de jassen en de fototoestellen te halen. Het is best aardig weer, wel een beetje winderig. Veel wolken met hier en daar soms een streepje zon. 
In de Summer Pass hebben we 2,5 meter speling boven de zandbank daar, maar dan moeten we er wel precies om 09.45 uur zijn voor het juiste tij en dat is gelukt. De totale diepgang van het schip is 8 meter.

                                        










Dan gaan we naar beneden, hoewel het nog wat vroeg is voor Dr. Neil, maar dan hebben we tenminste een goede plaats. Er is nu nog een presentatie over excursies aan de gang. Dr. Neil vertelt vandaag weer, heel interessant, over wetenschappelijk onderzoek op Antarctica. Tijdens de presentatie horen we dat de kapitein iets omroept, maar dat klinkt niet door in het theater. Jammer.

Na 20 minuten pauze komt Jim McParland met zijn verhaal over het Beagle Kanaal en Glacier Alley. We kiezen ervoor eerst even naar buiten te gaan waar het best afgekoeld is en de wind is aangetrokken. Als we uitgekeken zijn gaan we naar de Rolling Stone Lounge waar de presentatie van Jim, die hij op Mainstage geeft, op scherm te zien is. Hier is het ook vol en we vinden nog een staanplaats. Op zich een goede oplossing, ware het niet dat je in deze versie alleen de slides en het geluid krijgt en het dus niet ziet als hij wat aanwijst met zijn lampje. 

We besluiten op ons eigen balkon nog even naar het uitzicht te kijken en staan daar best wel uit de wind als er weer een bericht van de captain is. Het begin is niet goed te verstaan, hoewel we een luidspreker op het balkon hebben. Binnen hoor je het sowieso niet, dus doen we de deur van de hut op en en luisteren we op de gang. Het begin hebben we dus gemist, maar we krijgen wel mee dat er weer een wijziging in de route is of was waardoor we niet langs de Amalia of de Brujo gletsjer komen vandaag. Als ik het goed begrepen heb zouden we vannacht over zee varen, maar waren de golven daar immens, tot 12 meter, en heeft hij ervoor gekozen om door de fjord te varen, vandaar dat het zo rustig was vannacht, en daardoor kwamen we langs de gletsjer toen het nog donker was. Allemaal begrijpelijk, maar zo blijft er niet veel over. We gaan maar duimen dat we verder nog wat zien.
Doordat de wind is aangetrokken tot kracht 6 is de boeg ook weer gesloten. Ik maak mijn verslag van gisteren af en van vandaag tot nu, 12.55 uur. Het is inmiddels wel mooi weer geworden, maar boven de bergen aan stuurboord hangen wel dikke wolken. Maar eens zien wat we vanmiddag gaan doen.









Het is een lunch met een heerlijke hamburger in de Dive In geworden. Daarna zijn we heel goed geweest en naar de sportschool gegaan. Dat was geen onverdeeld genoegen. Ze hebben hier andere apparaten dan bij ons en blijkbaar ook andere instellingen of zo, want het verschil in zwaarte op de crosstrainer, de loopband en de krachttraining was wel heel groot. Ik kan me niet voorstellen dat ik in 2 weken opeens 30 kg minder kracht in mijn benen heb bv. Dat slaan we dus maar over hier 😇.
Als beloning mochten we in de hot tub, die eigenlijk een meer lauwe tub was en de bubbels hielden ook niet over. 

Toch opgefrist gingen we naar boven en tegen vijven gaan we op zoek naar een gezellige plek om te lezen waar ze ook wat lekkers schenken. We komen uit in de Pinnacle Bar. Daar zitten allemaal keurige oudere mensen en wij zijn gewoon in spijkerbroek. Erger is dat ze nogal lawaai maken en dat er van lezen niks komt. Ik neem een lekkere cocktail: een Bee's Knees. Het uitzicht is mooi, op de laaghangende wolken na. 



Omdat we om half 8 in de Billboard on Board willen zijn voor de countryshow van Meagan en Gabe, gaan we vroeg eten. Om 6 uur zijn we in The Dining Room en er wordt gevraagd of we een tafel willen delen. Welja, waarom niet. We worden aan tafel gezet bij 4 oudere Amerikanen tussen de eind 70 en 85. Bob en Nancy en Ron en Ann. 2 neven met hun echtgenotes. Vooral Ron, die naast mij zit, heeft het hoogste woord en kan smakelijk vertellen. Het duurt nogal even voordat de bestelling opgenomen wordt en nog langer voordat we de 3 gangen, + salade voor de Amerikanen, op hebben. Het heeft prima gesmaakt, maar het is inmiddels wel half 9 i.p.v. half 8 voordat we klaar zijn. De eerste show is dus al afgelopen. We schuiven in de pauze aan voor de volgende 2 shows en genieten weer. Ze geven nog wel een keer een countryshow, dus het is ook geen ramp. 
Rond half 11 gaan we naar boven en al snel gaat het licht uit.