Dag 15, 22 januari, The HAL Antarctic Experience Day 2

Het zal vandaag een dag van naar binnen en naar buiten en snel jas aan en weer jas uit worden. Het begint al vroeg.

Om half 8 staan we op en na de douche gaan we in de Lido ontbijten en voordat ik het op heb zegt een van de crewleden dat de bow (boeg) open is, nadat de captain heeft aangekondigd dat er interessante dingen te zien zijn, want we zijn in Paradise Harbour gearriveerd. Inpakken en wegwezen. De rest van mijn ontbijt laat ik staan. We vragen ons af of de boeg echt open is, want het sneeuwt flink en het zicht is niet geweldig.

Hij is open en spiegelglas. Het verbaast ons, want gisteren was het lang zo erg niet en toen ging het niet door. Voorzichtig schuifelen we naar de rand. Een stuk of 10 Indonesische crewleden staan klaar met trekkers om het dek schoon te vegen. De meesten van hen en een deel van de andere crewleden hebben nog nooit sneeuw gezien en ze worden er erg vrolijk van. Met z'n allen naast elkaar gaan ze: satu, dua, tiga, (1,2,3) lachend en zingend naar de overkant. Ze kunnen aan de gang blijven, want voordat ze aan het eind zijn ligt het er weer, maar ze vermaken zich prima.

De ramen van the Crow's Nest worden van bovenaf schoongemaakt

Het is volkomen windstil en dus niet zo koud. Ik zie 2 vogels boven elkaar vliegen en de ene vliegt ondersteboven. Het duurt even voordat het tot me doordringt dat het de spiegeling is op het water. Zo stil is het water. Ik ben te verbluft om een foto to maken helaas.

Paradise Harbour blijkt inderdaad een paradijs te zijn, want het is er heel mooi, de sneeuw wordt minder, het wordt wat lichter en er zijn volop pinguïns. Alsof dat nog niet genoeg is, komen er ook nog walvissen bij. Aan alle kanten zijn ze, zeker een stuk of 6. Een paar zijn vrij dicht bij de boot. Wij zijn helemaal blij. Later horen we dat er mogelijk ook een Fin whale bij was en dat zou leuk zijn, want die zijn nogal zeldzaam. Hun rugvin zit veel verder achterop de rug dan die van humpbacks, die zo'n beetje in het midden zit.

Om 11 uur is de daily update en Q&A door Jim en Neil weer en daar zijn we uiteraard bij. Jim vertelt dat we aan het eind van de cruise een kaart krijgen met waar we allemaal geweest zijn in Antarctica. Ook kunnen we hun foto's, en mooie die gasten hebben aangeleverd bij hen, op een stickje laten zetten.

Dit zijn volgens Jim Black and White pinguïns

Een minuut of 10 voordat het afgelopen is, horen we in de verte de captain weer wat omroepen. Jammer dat deze mededelingen niet overal (goed) te horen zijn. We vangen iets op van starboard en Neko Harbour, ons volgende doel. Ietwat oneerbiedig verlaten we dus voortijdig de zaal en gaan naar buiten.

Het is droog en een stuk lichter. Hier is een ijsberg, het is pas officieel een ijsberg als bij 5 meter of hoger is, waar een groep pinguïns op zit. We komen hier vlak langs en dat levert leuke plaatjes op. Wat een prachtige omgeving weer. 

Voor de lunch gaan we weer naar de Lido. Kunnen we ook onze nieuwe verslaving onderhouden. Deze is niet zo vreselijk en in elk geval niet duur, nl. een softijsje na de lunch.

Dan roept Kevin om dat er orca's zijn. We sjezen naar beneden voor de jassen en weer naar boven naar het Lidodek. We zien ze nog wel, maar ze zijn best ver en erg snel. Het zijn 3 pods van een stuk of 3 orca's. Duimen dat er nog meer komen. Er zou ook een seal zijn, maar door de sneeuw, die nu weer ruim valt, zien we hem niet in de verte. 

Het is gaan waaien en na een poos gaan we dus even opwarmen in de Lido. We zitten nog maar even als er alweer omgeroepen wordt dat er wat te zien is. Hop naar buiten, naar de boeg. De Lido is op etage 9 mid en de boeg is op 4 vooraan uiteraard. Ik ben blij dat ik Jan heb, want ik weet nog steeds de weg  niet op deze schuit en heb weer eens het gevoel dat we volkomen verkeerd lopen. Is natuurlijk niet het geval. 
Er is een grote pinguïnkolonie, maar wel ver weg. Het is nu superdruk op de boeg en ik sta naast een stel Nederlanders die hele stomme opmerkingen maken. Dat trek ik niet, dan maar minder zicht. Uiteindelijk sta ik iets verderop toch weer vooraan naast Jan. Meagan en Gabe zijn er ook, maar die laten we uiteraard met rust. 

Als het schip gedraaid is en op weg gaat naar Cuverville Island komen we in de aangetrokken wind te staan en wordt het koud, dus gaan we in onze hut even opwarmen. We zijn nog maar net binnen als we horen dat er aan stuurbord een springende walvis is. Ja hoor, net als wij binnen zijn. We kijken een poosje op ons balkon, maar helaas.

Dan op naar de laatste stop voor vandaag. Een vrij smalle inham met hoge sneeuwwanden aan beide kanten. Het is een groot schip, dus smal is relatief, maar het is wel weer erg mooi. Op het achterdek komen we Ron tegen die ons eerst niet herkent, zo ingepakt. Wat later komt hij met Ann aan zijn zij het dek op en zegt dat hij haar even naar buiten gesmokkeld heeft om dit te zien. Niemand zal haar herkennen, want ze zit nog veel verder ingepakt dan wij. 

Dan wordt het passen en meten hoe we de rest van de avond inrichten. Om 17.20 uur gaan we naar de Pinnacle Bar voor een drankje; lees Bee's Knees en een Budweiser en gaan even na zessen in de Lido eten. Daar zijn we tenslotte het snelste klaar. Om 7 uur begint op de Mainstage Planet Blue II in concert. 

Het "in concert" valt wat tegen, want ze zijn vergeten het geluid van de film zachter te zetten en de musici, 2x viool, 1x cello en een vleugel, worden vaak nogal overstemd, maar de beelden zijn prachtig en we komen ook niet in eerste instantie voor de muziek. 

Als het afgelopen is gaan we naar de Billboard waar net de eerste show van Meagan en Gabe begint. Ze hebben een pauze van een uur waarin ik het verslag schrijf. Eens kijken of ik morgen tijd kan vinden om de vele foto's op de laptop te zetten en wat naar huis te sturen. Als het internet dat aan kan hier tenminste. 
Na de 2e show dreigen de luiken voortijdig te sluiten, dus de 3e slaan we over vandaag. Om half 11 zijn we in de hut die hier eigenlijk stateroom heet. Morgen vast weer een drukke, mooie dag.

Volgende dag