Om zero dark thirty, zoals een van de medepassagiers het noemde, staan we op. In ons geval is dat 05.00 uur en het is niet donker meer. Snel in de kleren en een klein ontbijt in de Lido Market die vandaag speciaal extra vroeg, om 5 uur, open is, omdat de tour naar Magdalena Island, naar de pinguïnkolonie, om 6 uur vertrekt.
Even naar beneden om de spullen te halen en dan verder naar beneden voor het verzamelen in Mainstage 1. De procedure is hetzelfde als toen we gingen paardrijden, want nu moeten we ook met een tender van boord. Het gaat allemaal op tijd en aan wal gaan we langs de SAG, die niet controleren, om aan de andere kant van de pier in de catemaran te stappen. Er gaan veel mensen mee, dus een volle boot, bijna 200 man denken we. We krijgen een klein rugzakje met een snackpack: 2 boterhammen, 2 kleine muffins, een granolabar, een reep chocola, een pakje drinken en een flesje water. Dat mag niet mee het pinguïneiland op.
Het is 1,5 uur varen, afhankelijk van het weer en wat we onderweg tegenkomen. In ons geval zijn dat 3 spuiters van walvissen. Eerder hadden we dolfijnen gezien, maar die zijn erg snel hier. Met een zwemvest aan mogen we naar buiten en natuurlijk doen we dat.
We pikken weer de mooiste plaatsen in. De walvissen laten zich af en toe zien en de kapitein maakt er een kleine whale watch tour van. Het is niet duidelijk wat voor soort het is, maar een van de gidsen zei dat ze nooit uit het water springen. Maar even opzoeken welke dat zou kunnen zijn.
Dan recht op Magdalena Island aan. Het aanleggen duurt daar nogal even, net als het van boord gaan, want bepaald niet iedereen is even goed ter been. Na nog wat uitleg lopen we het pad van 1,8 km over het eiland en zien aan alle kanten Magellan pinguïns hun ding doen. Dat is heel erg leuk.
Er leeft ook een grote groep meeuwen op het eiland en zowel de pinguïns als de meeuwen hebben kuikens. De meeste zijn al behoorlijk groot, maar er is 1 babymeeuw die nog piepklein is. We zien precies dat hij door zijn moeder gevoerd wordt. De pinguïnkuikens zijn huge, bijna net zo groot en in elk geval dikker dan hun moeders. Hier zit een speciale sardinesoort waar niet op gevist wordt, dus eten ze zich kogelrond. Aan het eind van het seizoen, april, migreren de volwassen vogels naar het noorden en zwemmen ze, afhankelijk van welke stroom het gunstigst is, via de Atlantische oceaan naar Brazilië of via de Pacific tot aan Noord Chili of Peru.
Er zijn ook een paar bruine vogels en dat zijn rovers, de Chilean Skua. Die eten het liefst meeuwenkinderen, maar een pinguïnkuiken vinden ze ook niet verkeerd.
Na een uur gaan we weer naar de boot, waar we wat uit het snackpack nuttigen en waar 1 van de gidsen van alles over de voortplantingscyclus van de pinguïns vertelt. Her en der zakken er steeds meer ogen dicht. Wij blijven deze keer binnen zitten en vermannen ons. Met moeite.
We willen nog wel even
Punta Arenas in, maar Jan is zijn portemonnee in de hut vergeten, dus gaan we eerst met de tender naar de Oosterdam en vervolgens met een tender, die de hele middag op en neer varen, weer naar het plaatsje. Het centrum is niet groot en er zijn maar een paar bezienswaardigheden.
Het centrale plein, Plaza de Armas, ziet er mooi uit met grote bomen en een monument voor
Magellaan. De grote bomen zijn echt serieus groot. Langs 1 kant van het plein staan kraampjes met souvenirs. Het ziet er kleurrijk uit.
We lopen langs een aantal palazzo's die er mooi uitzien, al kunnen sommige wel hier en daar een opknapbeurt gebruiken. We gaan op zoek naar een winkel waar ze zonnebrand, deodorant en evt. insectenspray verkopen. De deo is voor nu, de rest voor het eind van de reis. We vinden een drogist en de zonnebrand en de deo lukken, de insectenspray komt later wel. We zijn nu in elk geval van ons kleine geld af.
Op weg naar de boot lopen we langs het water en zien daar een monument voor
Ernest Shackleton, waar Neil ook over verteld heeft in zijn lezing. Op de pieren zitten veel vogels en dat zijn cormorants. Voor het eerst deze week zegt onze maag dat er best wat in mag en laten we ons niet alleen door ons hoofd en hart leiden.
Aan boord is op deze tijd, ongeveer half 3, alleen in de Dive In wat te krijgen en dus gaan we daarheen. Dat is geen straf hoor. Budweiser erbij en als het op is, zijn we zo gaar als wat. In de hut gaat Jan even liggen en valt binnen 10 seconden in een diepe slaap. Ik ga lekker in bad en doezel daar ook een paar keer weg en daarna ga ik het verslag schrijven.
Bijna 2 uur later wordt Jan wakker en gaan we ons klaar maken voor het eten. We gaan lekker makkelijk naar de Lido Market en zijn op tijd voor de 1e show van Meagan en Gabe. Deze keer zitten we helemaal vooraan. We redden de laatste show niet meer. We gaan naar boven want we vinden het te gênant om naast hun in slaap te vallen of om halverwege weg te gaan. Daar zijn ze te goed voor. En morgen moeten we weer op tijd op tenslotte.
