Dag 28, 4 februari, Buenos Aires - Toronto

Goed geslapen, maar het HAL-bed was toch lekkerder. We douchen, pakken in en gaan ontbijten. Het ontbijt is hier inclusief. Het is een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Dit hotel is zeker de moeite waard. Ondertussen laden we de telefoon en de e-readers op. Jan had vanmorgen nog even tv gekeken, maar daar heb je niks aan; 55 zenders, maar allemaal Spaans nagesynchroniseerd. We internetten wat, regelen dat we thuis opgehaald worden van het station en ik mail met de vraag of we de foto's van het paardrijden kunnen krijgen, wat was aangeboden. De foto's van Jim kunnen we thuis pas doen; dat is teveel voor hier. En ik probeer een begin te maken met mijn achterstand in het verslag weg te werken. Het valt niet mee, want mijn aantekeningen staan niet lekker op volgorde. Maar we hebben een lange vlucht te gaan, dus dan moet ik er maar voor gaan zitten.



De taxi komt een kwartier te vroeg, dus we moeten even opschieten. De chauffeur kletst honderduit, zoals velen hier. We gaan nu naar EZE, waar we gisteren ook op terugkwamen. Omdat we niet online in konden checken en geen idee hebben waarom, zijn we blij dat we op tijd zijn, maar het is nog heel rustig. We vermoeden dat de upgrade naar business class, deels met Air Canadapunten en de rest met bijbetaling, nog niet betaald is en dat we daardoor niet online in konden checken. Dat regelen we daar dan wel. Tot onze verbazing worden we zonder problemen, wij hebben ook niks gezegd, ingecheckt en krijgen we voor beide vluchten business boarding cards. Huh? 😲 We hadden alleen voor de lange vlucht gevraagd. Nou ja, what ever. Dan naar de security. Daar staat wel een lange rij en er gebeurt niets. Uiteindelijk, na een minuut of 25 zijn we er door en dan gaan we naar de douane. Ook hier kost het 25 minuten en dan zoeken we de lounge op.



Op de boardingcard heeft de groundsteward "no lounge" geschreven, maar hij heeft niet gezegd waarom, of we hebben het allebei gemist. Maar we hebben de priority card van de credit card en gaan het gewoon daarmee proberen. De meisjes acher de balie bij de lounge begrijpen er niks van, want als er business class op staat en je bent geen crew van Swiss, dan mag je gewoon in de lounge. Dank u!



Hij is niet zo groot en het aanbod is niet enorm, maar het is er wel prettig. Drankje, druifje en de tijd glijdt voorbij. De vlucht van Swiss is op tijd en we hebben stoelen 12 D en E gekregen. Het zit niet zo lekker, want steeds als je je elleboog op de leuning zet, kom je op de knopjes om de stoel te verzetten en zit je opeens anders. Buiten de knopjes vindt Jan deze stoelen juist wel lekker zitten, maar mij passen ze niet.



We krijgen geen welkomstdrankje, maar wel echte champagne bij het eten. Pastasalade met vleeswaren en fruitsalade. Het smaakt prima. Ik heb mijn tas en de e-readers in het enige vakje dat ik heb gedaan en dan wil opeens het klepje niet meer omlaag. Eerst denk ik dat het komt doordat mijn tafel is uitgeklapt, maar na de lunch lukt het nog steeds niet. Ik roep de stewardess (purser in dit geval) en zij zegt dat het vaker voorkomt. Laatst naar Miami had ze het ook. Ze gaat op haar knieën zitten en met een vork wrikt ze wat aan de zijkanten. Ze haalt er een collega bij om te laten zien hoe het werkt, want het zal nog weleens voorkomen. Uiteindelijk lukt het. Pfieuw 😊, ik kan weer bij mijn spullen. Ik kijk mijn film verder. Notre Dame on fire. Heel interessant, maar ik kan hem net niet uitzien. Zonder klepje was het gelukt. Jan kijkt Australia en die is sowieso veel te lang.

We landen in Sao Paulo waar iedereen eruit moet, maar een groot deel komt later weer terug om met een nieuwe crew naar Zürich te vliegen. Wij stappen hier over naar Toronto. We moeten nog wel door de security en de douane, maar dat gaat vlot. En dan gaan we op zoek naar de lounge. Deze is een stuk groter en ziet er gezellig uit. We zoeken een stoel die lekker zit en dat valt niet mee. Er is plaats zat en er zijn enorm veel verschillende stoelen, maar ze zitten niet allemaal even goed. Maar uiteindelijk zijn we tevreden. We lezen, ik schrijf, we eten en drinken wat en dan is het alweer tijd om te boarden voor de lange vlucht met Air Canada naar Toronto.





We zitten dus weer business class en verwachten nog steeds te moeten betalen voor de upgrade. Bij het boarden krijgen we wel een andere boarding card, maar verder kunnen we zo door. Later maar kijken of de poging met de credit card nou gelukt was of niet. De Air Canadastoelen vind ik dan weer wel heel lekker en Jan niet zo. We hebben een leuke crew en het ziet ernaar uit dat het weer een ouderwetse Air Canada business class vlucht wordt. Keuze uit water en bubbelwijn en we krijgen een aardewerkbakje met noten. Het is voordat we opstijgen enorm heet en de piloot belooft dat het later beter wordt, als de motoren aan gaan. Dat is wel zo, maar we zouden om 21.20 uur vertrekken en we gaan pas om 22 uur. 


Als we allemaal gekookt zijn vertrekken we en het is een rustige vlucht. Als iedereen zit en we net opgestegen zijn, krijgt iedereen het welkomstdrankje. 

Het eten is zoals gewoonlijk in een vliegtuig mwah. Vooraf gerookte zalm met salade. Niks mis mee, maar daarna hebben we voor de zalm gekozen en die is door en door gaar en daardoor enorm droog. De wilde rijst die erbij zit is niet lekker, dus het meeste, tenminste van mij, gaat terug. Toe kiezen we voor vers fruit.

Het is een nachtvlucht, dus proberen we te slapen. Dat lukt een beetje. Tegen de ochtend geef ik het op en ga Jurassic World Dominion kijken, die ik ook weer net niet helemaal uit kan zien. Misschien op de terugweg.


Volgende dag