We kunnen uitslapen! Vandaag grotendeels een zeedag met halverwege een stop, we blijven aan boord, bij Elephant Island. Op ons gemakje maken we ons klaar, ik stuur, bij wijze van ansichtkaarten, groetjes naar mensen die niet in de groepsapp zitten, en gaan ontbijten in de Lido.
Dan komt een, ons tot dat moment onbekende, man naar ons toe en vraagt of we Engels spreken. Hij moet zijn verhaal aan iemand kwijt, want hij had er de hele nacht mee gezeten en wij leken hem "good, normal vacationers". Normal? Nou ja, hij kent ons niet, dus het is hem vergeven. Maar goed, zijn verhaal. Ik krijg al Agatha Christie-associaties: niemand kan van de boot. Hij vertelt dat hij gisteravond, vlakbij de boot iets heel bijzonders gefilmd had en nog van zijn stuk was. Hij moest het delen. Hij zag een borstvin van ongeveer 6 ft. boven water uitsteken en vervolgens 2 orca's erop duiken en de walvis aanvallen en misschien wel doden. Hij vroeg of orca's dat doen. Volgens ons wel, maar vooral jonge walvissen. Dat is pas een ervaring. We luisteren ademloos en zijn ook een beetje jaloers. Hij wil Jim of Neil vragen om extra uitleg bij zijn filmpje. Ik hoop dat hij het filmpje deelt. Dat heb ik wel gevraagd. Hij heeft het ons niet laten zien. Waarom hij ons uitkoos uit de minstens 100 mensen om ons heen, weten we niet, maar het was erg leuk en bijzonder.
Om 10 uur zitten we in de Mainstage voor een presentatie over de komende havens en aansluitend zijn Jim en Neil er weer met hun daily update en de Q&A. We hebben het al vaker gehoord en ook vandaag weer. Zowel de shore excursion manager als Jim en Neil zeggen dat deze cruise heel bijzonder is. Weliswaar veel zware bewolking, maar verder zien we veel wat anderen niet konden zien en is het varen ook een stuk rustiger. Tot vandaag, maar dat komt straks.
We zouden eerst in de ochtend, toen tussen half 2 en 2 en nu om 1 uur bij Elephant Island zijn. We verheugen ons op elephant seals.
In de hut gaan we even lezen en schrijven en tegen enen roept de captain dat we bij Elephant Island in de buurt zijn, maar doordat er teveel ijs is, kunnen we niet de route volgen die gepland was. We gaan eerst dus maar lunchen. Als we een plekje gevonden hebben, roept hij om dat we er zijn.
Naar beneden, jassen aan en naar het achterdek. Het regent de hele dag al en het is winderig, kracht 4-6. Buiten blijkt het serieus te waaien, 35-40 knopen en het valt af en toe niet mee om je staande te houden. Even een paar foto's van de gletsjers. Tegen beter weten in, want je ziet bijna niks. De wind trekt nog aan en de kleine tafeltjes die bij de ligstoelen, die al dagen opgestapeld staan, schuiven over het dek. We zetten ze maar even onder de overkapping. Mensen houden zich vast aan palen en maken vooral foto's van elkaar in de wind. Als de kapitein omroept, wat nauwelijks te horen is in de wind, alleen met je oor bij een luidspreker, dat het weer nog gaat verslechteren en we het eiland dus het eiland laten, gaan we naar binnen.
8 Bft – stormachtige wind – 34 tot 40 knopen (64-66 km/uur) – zee, matig hoge golven, schuimstrepen. 9 Bft – storm – 41 tot 47 knopen (73-75 km/uur) – land, takken breken af / zee, hoge golven, rollers, zicht wordt slechter door schuimvlagen.
De Lido is tot 2 uur open en het is nu 10 voor. We hangen de jassen uit in de hut en gaan een softijsje halen en dan bij het zwembad, waar het overigens behoorlijk koud is, wat eten van de Dive. Het zwembad klotst erop los. Wat zijn de frietjes hier toch lekker. Nooit lekkerder gehad. Jan leest en ik schrijf en om 3 uur waggelen we naar de future cruise balie. En daar hebben we het weer gedaan 😱 We moesten er nogal lang wachten, dus inmiddels is het borreltijd. Alles is hier vroeger dan ergens anders en om kwart over 4 vinden we een lekker plekje in de Gallery Bar naast het casino.
Een uur later gaan we naar de hut om de menu's voor vanavond te bekijken en kiezen voor de Dining Room. We krijgen een tafel voor 2, maar wel naast het servicestation, wat het wat onrustig maakt, maar alles is onrustig met deze winid, dus dat maakt niet zoveel uit.
Na het eten gaan we naar de Billboard voor de eerste show van Meagan en Gabe. Het is druk, want ze zijn net begonnen, maar we vinden toch nog een plekje.
Om kwart over 8 hebben ze tot half 10 pauze. We lopen langs, wat wij de rosse buurt noemen; de gang en de gordijnen zijn rood en doen ons aan een bordeel denken, naar een raam waardoor we vanaf dek 1 de golven kunnen zien en die zijn respectabel.
Met de lift naar de hut en op dek 2 stappen Meagan en Gabe in. Zij hebben blijkbaar een hut op dek 7 en wij gaan naar 8. We gaan vanavond niet meer de deur uit en kijken al schommelend in bed 2 afleveringen van Poldark. De wind trekt nog aan en regelmatig kraakt het schip, knallen de golven ertegenaan en schuift er wat op het Lidodek boven ons. Dat belooft een onrustige nacht te worden.