Om een uur of 5 zijn we wakker en zien we dat we nog steeds in de haven liggen. Hm, dat schiet niet op. Een half uurtje later horen we dat er wat omgeroepen wordt, maar dat hoor je niet in de kamer. Wel op de gang en op het balkon. Noodoproepen zijn wel in de kamer te horen. Het blijkt dat we vertrekken.
We vallen weer in slaap en hebben allebei een rare droom. Goed uitgeslapen staan we op, douchen onder een heerlijke douche en gaan ontbijten. We wandelen wat over het schip, verkennen het van links naar rechts en van boven tot onder en raken steeds de weg kwijt. En dan is dit nog maar een middelgroot schip.
 |
| Ons balkon |
 |
| Ons uitzicht |
 |
| Het atrium |
 |
| Prachtige decors 😜 |
 |
| De liften. Er zijn ook panoramaliften en die zijn heel leuk |
 |
| Elke dag een andere mat |
 |
| De Lido Market |
 |
| Handig om te weten waar je hut is |
 |
| Dek 9, het Lido dek |
 |
| Ook op dek 9 het binnenzwembad |
 |
| Met een van de vele bars |
 |
| Op dek 10 zit The Crow's Nest en daar je heerlijk zitten, lezen, puzzelen, koffiedrinken |
 |
| De Oosterdam van 36.000 legosteentjes |
 |
| The Main Stage |
Er blijkt ook een binnenzwembad te zijn met hot tubs. Dat moeten we onthouden. We kijken in de sportschool; gaan we inplannen. Om 11 uur is er op Mainstage een lezing door een van de 2 leden van het Antarctica Experts team, Dr. Neil Gilbert. Dit was heel interessant en het werd leuk verteld. Hij gaat de komende dagen meer lezingen geven en als we bij Antarctica zijn ook tekst en uitleg geven. Wij houden ons aanbevolen.
Op dek 10 is The Crow's Nest met een leuk uitzicht en de stoelen bij de ramen aan de voorkant zijn dan ook erg populair. Hier is ook een kast met mooie salontafelboeken, puzzels, spellen, leesboeken. Heel gezellig. De balie voor de landexcursies is ook hier.
We willen graag weten hoe je je ID moet laten zien als dat op het schip in de kluis ligt, maar we vinden de rij te lang. Dan gaan we naar de hut en we kunnen heerlijk in de zon zitten op ons balkon. Het is maar 15 graden en er staat een windkracht 4-5, maar met zuidenwind, we varen naar het zuiden op het zuidelijk halfrond, dus alles is hier omgekeerd, dus zuid is koud, is het toch zelfs warm daar.
Dan weer naar de Lido Market voor de lunch. Indonesisch deze keer. Na de lunch halen we de e-readers en zoeken een plekje om lekker te zitten. We proberen er een hoop en bij het binnenzwembad bevalt het nog het beste. Wat later in de middag nemen we er een drankje en ik probeer een keer een cocktail: The Bohemian. Slecht idee want hij is erg lekker 😂. We komen Alfy en Marianne nog tegen en zeggen van de week nog een keer samen te eten of te drinken.
Als Jan niet lekker meer zit gaan we een paar etages lager naar de Lincoln Stage. Daar is live muziek, Latin op piano en viool. Aardig, maar geen uitvoering die we geweldig vinden.
Voor vanavond hebben we gereserveerd in het specialiteitenrestaurant Canaletto, een Italiaan. We hadden 3 credits en dit is er een van. De dresscode op het hele schip is vanavond dressy, dus gaan we ons omkleden. We eten calamari, spaghetti a la vongole en affogato met een wit wijntje erbij. We maken er een avondje uit van en gaan naar de Rolling Stone Lounge waar een band speelt. Countrymuziek is altijd leuk, dus we zoeken een plekje. Na de pauze gaan ze over op 80's. De zanger is erg goed en de zangeres ook, maar er is nog een zanger bij en die lijkt meer beeldvulling. Aan het eind mag hij ook wat doen, maar echt geweldig is het niet.
We hebben de panoramalift vanavond ontdekt en nu willen we geen andere meer. Hartstikke leuk, alleen jammer dat hij zo snel gaat. Om 11 uur zijn we weer thuis.
Morgen helaas geen landexcursie. De kapitein heeft een video opgenomen die we in de hut op tv. kunnen zien, waarin hij nog eens precies uitlegt hoe het komt dat we zo laat vertrokken en morgen niet aan land gaan. Een samenloop van omstandigheden. Het begon ermee dat de cruise voor ons door hoge golven niet op tijd kon aanleggen in San Antonio. Daardoor ging het ontboarden (is dat een woord?) en boarden al veel later dan gepland. Het laden van het schip was ook pas om 23.30 uur klaar. Toen zouden we in theorie hebben kunnen vertrekken, ware het niet dat er veel containerschepen in de haven lagen en er geloot wordt wie er als eerste mag vertrekken en wij waren de laatste. Toen was er nog een loods nodig die er in eerste instantie niet was. Die is uiteindelijk ook gekomen, maar om in Puerto Monte aan te leggen moet het eb zijn. Ze zijn daar een brug aan het bouwen en daar hangen kabels en bij laag water is er 2 meter ruimte over, dus hoger water kan niet. Wachten op het volgende tij duurt 12 uur en dan is het schema nog verder in de soep, dus heeft hij de beslissing moeten nemen om de stop in Puerto Monte te laten schieten. Hij liet op de computer ook precies zien wat allerlei criteria en omstandigheden waren en het was, ons in elk geval, volkomen helder. Een geval van shit happens. Duimen dat het hierbij blijft.
In de loop van de dag zijn de golven hoger en hoger geworden. Onder het eten was het wat rustiger, maar toen we bij de muziek zaten voelden we het schip alweer wat schommelen en naar de hut lopend leek het of we meer gedronken hadden dan we gedaan hadden.
In bed schrijf ik het verslag en lezen we nog wat.
Morgen weer een zeedag dus.
 |
| woelige baren |
